Download: 860er_magnolia_gwiazdzista_ch(1).jpg
Magnolia gwiaździsta
Magnolia stellata
grupa roślin: Krzewy
podgrupa roślin: ozdobne ulistnienie, pachnące kwiaty lub liście, przebarwiające się liście, na słoneczne stanowisko, liściaste
Charakterystyka rośliny
pokrój: krzaczkowaty
wysokość: do 3 m
kolor kwiatów: białe
okres kwitnienia: IV, III
zapach: kwiaty
gleba: przepuszczalna, żyzna
odczyn gleby: lekko kwaśna
stanowisko: słońce
zastosowanie: ogrody przydomowe, parki
Magnolia gwiaździsta pochodzi z Japonii. W Europie uprawiana jest od końca XVII w. Ma pokrój gęstego krzewu o wysokości do 3 m, koronie regularnej i zaokrąglonej, i średnicy do 4 m. Wiosną jej ozdobą są kwiaty, a jesienią przebarwiające się na brązowo liście.
Magnolia gwiaździsta kwitnie krótko, dlatego dobrze jest posadzić ją w grupie z krzewami kwitnącymi później, a kompozycję uzupełnić bylinami. Najlepiej czuje się w miejscach osłoniętych od wiatru, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Preferuje podłoże żyzne, wilgotne, lekko kwaśne. Źle rośnie na glebach wapiennych. Wymaga intensywnego podlewania od maja do lipca, kiedy najszybciej wzrasta.
Młode rośliny najlepiej sadzić w kwietniu, by do zimy zdążyły się dobrze ukorzenić. Podłoże wokół drzewek ściółkujemy torfem i korą. Na jesień zwiększamy grubość ściółki, by uchronić korzenie przed przemarznięciem. Młode okazy magnolii gwiaździstej są wrażliwe na silne mrozy, starsze znoszą je dobrze. Pamiętajmy jednak, że mimo mrozoodporności, przy -15°C przemarzają pąki kwiatowe, a poniżej -25°C mróz zagraża całym pędom.
Dla bezpieczeństwa i pewności kwitnienia krzewy otulamy słomą lub tekturą. Dokonujemy tego po pierwszych mrozach jesiennych. Po zimie wycinamy tylko to, co konieczne, czyli przemrożone lub połamane pędy, ponieważ magnolia nie lubi cięcia.
Magnolia gwiaździsta jest uprawiana jako roślina ozdobna w parkach, ogrodach botanicznych i ogródkach przydomowych.