UDANEGO WEEKENDU RODZINNEGO. Wsłuchaj się w ciszę bo ona wie, co serce powiedzieć chce nie trzeba słów, starczy spojrzenie i ciepło myśli płynie strumieniem w oczach wszak widać co w sobie kryjesz są jak zwierciadło, odbiciem duszy mijaną chwilą co serce poruszy. Smutkiem zasnute, gdy są zmartwienia tęsknoty, troski w łzy nam zamienia a kiedy szczęście jest przy nas blisko rozpala iskry tak jak ognisko a blask ten w oczach mieni się i wtedy nimi uśmiechasz się. STANISŁAW

WSPANIAŁEGO WIECZORA I NOCY. Żaden z nas nie jest doskonały W naszej cielesnej postaci, Bezbłędny w swych czynach. Każdy ma mniej lub więcej Widoczną wadę, I nieraz zbłądzi za życia. Sztuką jest zaakceptować siebie Takim, jakim się jest, z brakami. I z Bożą pomocą siać dobro. Jeszcze większą zaakceptować innych, Takimi, jakimi są, z bagażem. Lecz zła nie tolerować. Odrzucić wizualne schematy Przez świat nam narzucone, W szarych komórkach zatwierdzone. STANISŁAW

WIGILIA BOŻEGO NARODZENIA . Zapadł wieczór – ten jedyny, najpiękniejszy w roku, wszyscy są dla siebie mili i tak cicho wokół. Pora, gwiazdko, na wieczerzę, widzisz, jak czekamy, wyjdź na niebo srebrnym blaskiem, w oknie się spotkamy. Połamiemy się opłatkiem i złożymy sobie dużo ciepłych, dobrych życzeń – ty nam, a my tobie. I zapachnie nam choinka STANISŁAW

UROZMAICONEGO WIECZORA I NOCY. Dziwny jest ten świat, gdzie jeszcze wciąż mieśći się tyle zła. I dziwne jest to, że od tylu lat, człowiekiem gardzi człowiek. PRZESYŁAM BUZIACZKI. STANISŁAW

RADOSNEJ NIEDZIELI W GRONIE RODZINNYM. Witam Cie uśmiechem i życzliwym gestem. Prezent Ci przynoszę w zdobionym koszyku, Gdzie uśmiech i radość, a do tego jeszcze Wiele pięknych rzeczy, ustawionych w szyku. STANISŁAW