15.jpg

czołg wsparcia piechoty Matilda Mk. II


W 1937 roku zakłady Woolwich Arsenal zaprojektowały ulepszoną wersję czołgu Mk. I ze wzmocnionym pancerzem, uzbrojoną działo 2-funtowe kal. 40 mm. Matilda (nazwa ta pochodzi od kaczki o tym samym imieniu z popularnego wtedy komiksu) została stworzona jako "czołg piechoty", zgodnie z brytyjską doktryną podziału ról w broni pancernej. Z tej racji została wyposażona w bardzo gruby jak na tamte czasy pancerz, przez co w początkowym okresie wojny była praktycznie nieosiągalna dla czołgów przeciwnika, jednak jej niewielka (średnio 10 kM/h) prędkość i działo, które szybko stało się niewystarczające, częściowo niwelowały jej zalety. Pierwsza Matilda zeszła z taśmy produkcyjnej w 1937, ale do 3 IX 1939 na stanie znalazły się tylko dwa czołgi tego typu. Pojazdy te zadebiutowały w 1940 roku w czasie kampanii francuskiej, gdzie zyskały uznanie dowódców. Następnym miejscem gdzie użyto Matild stała się Afryka. Co prawda działo 2-funtowe bezlitośnie rozprawiało się ze wszystkimi ówczesnymi pojazdami niemieckimi i włoskimi (jedyną bronią państw Osi, która mogła w warunkach bitewnych zniszczyć Matildę, były działa plot. FlaK 18 strzelające amunicją ppanc.), ale poważnym mankamentem okazało się to, że brakuje do niego amunicji odłamkowej i burzącej (amunicja taka istniała, ale nie była rozdawana do jednostek), przez co Matilda nie była w stanie nawiązać walki na większą odległość z niemieckimi armatami przeciwpancernymi. Z powodu przezbrojenia niemieckiej Panzerwaffe w czołgi nowszego typu (Pz. IV F2 i długolufowe StuG-i III) i braku możliwości uzbrojenia Matildy w działo o większym kalibrze, czołg ten stał się bezużyteczny, przez co w 1943 r. został wycofany przez Brytyjczyków ze służby. Do końca wojny używały go jeszcze wojska australijskie walczące na Pacyfiku z Japończykami. Ogółem wyprodukowano 2987 egzemplarzy tego czołgu. Matilda była jedynym czołgiem używanym bojowo przez całą wojnę, a także jedynym, jak do tej pory, któremu któremu nadano imię żeńskie.