20.jpg

czołg średni T 34/76A

W 1939 roku na deskach kreślarskich Michaila Kokoszkina, Aleksandra Morozowa i Nikołaja Kuczerenko był gotowy projekt czołgu, o którym jest głośno do dziś. Ci młodzi inżynierowie należeli do pierwszego pokolenia techników wykształconych w ZSRR i im to zostało powierzone zadanie skonstruowania, następcy maszyn serii „BT”. Z zadania można powiedzieć wywiązali się wzorowo. „T 34”skonstruowano jako pojazd wszechstronny mający możliwość walki z czołgami , piechotą i artyleria. W armiach zachodnich, czołgi budowano z myślą o współdziałaniu z piechotą lub do walki z czołgami przeciwnika, inne do pościgu, krótko mówiąc specjalizowano wozy. Druga wojna światowa zweryfikowała wszystkie tezy dotyczące sił pancernych. Okazało się, że czołg powinien być jak najbardziej uniwersalny. Musi tak samo dobrze radzić sobie z celami miękkimi ( piechota, artyleria) jak i czołgami. „T 34 ” spełniał te wymogi, w 1940 był najbliższy ideału, co nie oznacza, że był ideałem. Świetnie sobie radził z niemieckimi wozami, był odporny na ich ostrzał, sam bezproblemowo je eliminował. . Łatwość produkcji i obsługi pojazdu były bardzo ważnymi zaletami, jeśli nie najważniejszymi. Niemcy przez okres wojny wyprodukowali około 25 tyś. czołgów różnego typu, zaś Rosjanie tylko samego „T 34” 40 tyś. Szerokie gąsienice znakomicie się sprawdzały w rosyjskich warunkach. Silnik diesla też zalicza się do mocnych stron maszyny, dzięki niemu „T 34” był nadzwyczaj mobilny, lecz czasami duża szybkość jest wadą chodzi o współdziałanie z piechotą, niestety „T 34” był zbyt szybki, przez co tracił często osłonę piechoty. Wykorzystanie dużych skosów pancerza stało się kanonem konstrukcji czołgów do dziś, jak ktoś nie wierzy proszę spojrzeć na „Merkawę”. Jednak same skosy stwarzały problemy, wieża „T 34” była zbyt mała, załogi czołgów serii „A” bardzo narzekały na ten mankament, niedbałość wykonania znacznie obniżała skuteczność i odporność pojazdu. Także jakość materiałów użytych do produkcji pozostawiała wiele do życzenia. Brak radiostacji wydaje się nie do przyjęcia, jednak „T 34” pierwszej serii, były w bardzo małym stopniu w nią wyposażane. Mimo wszystko czołg spełniał postawione przed nim wymogi. Uznawany jest za jeden z najlepszych czołgów wielkiej wojny i odbił nie zaprzeczalne piętno na konstrukcjach wozów pancernych.