japonia_tsunami_1ap_550.jpeg

TSUNAMI

span class="css-gen3 css-gen5">Monstrualne fale</span>




Tsunami, to potężne fale, które nierzadko osiągają wysokość 30 metrów, a swym zasięgiem obejmują
nawet tysiące kilometrów. Rozchodząc się z prędkością przekraczającą 1000 km/h nabierają niebywałej
siły niszczenia. Gdy rozszalała woda uderza w ląd rujnuje go doszczętnie ogromnymi masami wody. Jeśli
ewakuacja nie nastąpi na czas, nie ma szans przeżycia.
Czym są fale tsunami?
Nazwa tsunami pochodzi z języka japońskiego i oznacza "falę portową". Tsunami nie są zwykłymi falami
wywołanymi wiatrem czy też pływami morskimi. Ich źródłem są najczęściej ruchy dna morskiego powodowane
przez podwodne trzęsienia ziemi lub erupcje oceanicznych wulkanów. Przyczyną powstawania tsunami mogą
być również próby bomb nuklearnych lub upadki dużych meteorytów. Fale te charakteryzują się przede
wszystkim monstrualnymi rozmiarami i niebywałą siłą niszczenia. Tsunami zwykle szaleją na ocenie przez kilka
dni, nabierając siły i prędkości. Gdy docierają do brzegów zwykle jest już za późno na ratunek. Spiętrzona na
wysokość 20-30 metrów woda poruszająca się z prędkością 700-1000 km/h na godzinę, przy starciu z lądem
zalewa go stu tysiącami ton wody na każdy metr linii brzegowej. Na siłę uderzania duży wpływ ma kształt
wybrzeża. Największe szkody gigantyczne fale powodują w małych i wąskich zatokach. Obszary szczególnie
narażone na tsunami, to rejony aktywne sejsmicznie z licznymi wysepkami i zatokami np. Japonia, Hawaje czy
też Indonezja.
Prehistoryczne tsunami



Naukowcy nie ustają w badaniach naszej prehistorii.
Analizując dziwne ukształtowanie terenu oraz duże ilości
ogromnych skal narzutowych na półwyspie Jukatan specjaliści
doszli do wniosku, że tereny te uformowane zostały poprzez
działanie gigantycznych tsunami. 65 mln lat temu na tereny te
spadł wielki meteoryt. Jego upadek wywołał fale dochodzące do
1000 m wysokości! Tsunami kompletnie zniekształciło 3000 km
linii brzegowej! Przybrzeżne tereny pokryła kilkukilometrowa
warstwa mułu.
W latach 80. archeolodzy odkryli i udowodnili także
niszczycielską działalność tsunami na terenie Peru. 900 lat przed
naszą erą potężne tsunami zniszczyły główne ośrodki
peruwiańskiej cywilizacji rozmieszczone wzdłuż wybrzeża Pacyfiku. Świadczą o tym między innymi odkryte przez
naukowców liczne szczątki ówczesnych budowli pokrytych grubą warstwą mułu oceanicznego oraz badania
geologiczne materiałów skalnych.
Największe zniszczenia
Za jedną z największych tragedii wyrządzonych przez tsunami uważa się wydarzenie, które miały miejsce w
1883 roku po erupcji indonezyjskiego wulkanu Krakatau. Tuż po wybuchy poziom wody obniżył się o prawie 10
m, aby potem przekształcić się w trzydziestometrowe fale. Tsunami zalały nie tylko sąsiadujące wyspy Jawy i
Sumatry, ale także gwałtownie podniosły poziom wody w całym oceanie. Skutki tego kataklizmu dało się odczuć
nawet w oddalonym od miejsca wybuchu o przeszło 18 tys. km kanale La Manche! Fale pochłonęły 36 tys. ludzi.
Zatopieniu uległo 165 miejscowości.
W 1933 roku w wyniku podmorskiego trzęsienia ziemi powstały fale, które zaatakowały północno-wschodnie
wybrzeże japońskiej wyspy Honsiu. Fale osiągnęły 25 m wysokości i zalewając rejon Sanriku zabiły ponad 3 tys.
osób. Wiele ofiar zginęło na skutek własnej lekkomyślności, ponieważ kiedy w wyniku nagłych ruchów dna
morskiego woda odpłynęła z portów, ludzie zamiast uciekać, tłumnie przybyli podziwiać to nietypowe zjawisko.
Kilka minut po odpływie do brzegu przybyła gigantyczna fala nie dając szans na ucieczkę ciekawskim
mieszkańcom wyspy.



nia dna w 1946 roku pod Rowem Aleuckim u wybrzeży Alaski
wywołały 20-metrowe fale tsunami, które najpierw zniszczyły latarnie morską
na Przylądku Szkockim, a dzień później dotarły do miasta Hilo na Hawajach,
gdzie zabiły ponad 100 osób i zatopiły dziesiątki domów, mostów, dróg oraz
luksusowych hoteli.
Tsunami towarzyszące trzęsieniu ziemi o sile 8,4 stopni w skali Richtera,
które nawiedziło w maju 1960 roku Chile uśmierciło 2300 osób. Fale były tak
silne, że wyginały i wyrywały słupy wysokiego napięcia oraz drzewa. Najwięcej
ofiar i zniszczeń było w rejonie między miastem Concepcion, a wyspą Chiloe.
Straty oszacowano tam na ponad 500 mln dolarów.
Ocean Spokojny, mimo swej nazwy okazał się szczególnie niebezpieczny
w marcu 1964 roku, kiedy wywołane trzęsieniem ziemi tsunami przez
kilkanaście godzin zawładnęło wodami Pacyfiku. Fala kulminacyjna, która
dotarła do cieśniny Księcia Wiliama na Alasce mierzyła 32 metry. Żywioł zabił
122 osoby i dokonał zniszczeń ocenianych na 100 mln dolarów.
Co najmniej 35 osób poniosło śmierć, w indonezyjskiej prowincji Irian Jaya,
gdy w lutym 1996 roku wielka fala wywołana trzęsieniem ziemi pod dnem
morza zaatakowała port Biak. Woda piętrzyła się na wysokość kilkunastu
metrów dewastując port oraz zalewając największe osiedla. Tysiące osób
straciło dach nad głową. Zalane zostały meczety, szkoły i urzędy publiczne. Ziszczeniu uległo mnóstwo ważnych
dokumentów, co wprowadziło niemały zamęt wśród mieszkańców. Falom uległa także wieża kontrolna
miejscowego lotniska.
Fala morska - tsunami, która uderzyła w lipcu 1998 roku na wybrzeże Papui- Nowej Gwinei przeraziła świat.
Był to największy kataklizm tego typu w ostatnich 50 latach. Oficjalnie podaje się, że wywołane trzęsieniem ziemi
fale zabiły 1500 osób, jednak aż 6 tys. ludzi uznano za zaginionych. Woda, która wdarła się nawet na 30-50 km
w głąb lądu odebrała setkom rodzin domy i dorobek całego życia. Bajkowe wybrzeże tej tropikalnej wyspy na
Pacyfiku stało się krainą śmierci. Lazurowe laguny zamieniły się w bagna usłane szczątkami ludzi, zwierząt i
budynków. Akcję ratowniczą utrudniały rekiny i kłopoty z łącznością oraz problemy z identyfikacją zwłok, gdyż
ocalałych ludzi ewakuowano samolotami i helikopterami z zagrożonych terenów.