Opera - Verdi - Simon Boccanegra 2006 - Opera Bastille - Cambreling - act2-3 (live23.5.06)(bySnowbder).avi

A-n-i-t-a / ●●●● TEATR - OPERA ══% e2��══════�%9 0═════ / OPERA / Opera - Verdi - Simon Boccanegra 2006 - Opera Bastille - Cambreling - act2-3 (live23.5.06)(bySnowbder).avi

Download: Opera - Verdi - Simon Boccanegra 2006 - Opera Bastille - Cambreling - act2-3 (live23.5.06)(bySnowbder).avi

Pobierz plik

563,93 MB

Czas trwania: 67 min

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

A-n-i-t-a

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

oop.mp4

generowanie podglądu

AIDA --opera-- Giuseppe Verdi--czytany --cały film.avi

AKT I Egipt w przededniu wojny z Etiopią. Radames, ...

AKT I Egipt w przededniu wojny z Etiopią. Radames, kapitan gwardii, marzy o pięknej Aidzie, etiopskiejniewolnicy Amneris, córki faraona. Kiedy księżniczka dowiaduje się o tym, wybucha w niej zazdrość.Etiopia wypowiada wojnę Egiptowi. Głównodowodzącym wojsk egipskich zostaje Radames. AKT II Taneczny pokaz na cześć Amneris. Amneris oszukuje Aidę: wmawia jej, że Radames zginął. Służka wpada w rozpacz. Wojna zakończyła się zwycięstwem Egiptu. Faraon błogosławi wojsku Radamesa.Dowódca prosi o łaskę dla jeńców. Wśród nich znajduje się Amonastro, król Etiopii ojciec Aidy.Faraon puszcza wolno wszystkich z wyjątkiem Aidy i jej ojca. Nagrodą Radamesa jest ręka Amneris. AKT III Świątynia Izydy nad brzegiem Nilu. Podczas miłosnego spotkania Aida namawia Radamesa na ucieczkę. Po chwili wahania, decyduje się wskazać ukochanej drogę przemarszu wojsk egipskich, którą mogą zbiec. Amonastro, chcąc zdobyć strategiczne informacje, podsłuchiwał całą rozmowę. Nie on jeden swoją obecność ujawnia Amneris. Aida z ojcem uciekają, Radames zostaje pojmany. AKT IV Radames, po długim przesłuchaniu, zostaje skazany na zamurowanie w grobowcu. Kiedy czeka w ciemnościach na śmierć, słyszy głos Aidy. Etiopska księżniczka podsłuchała rozprawę i zawczasu schroniła się w grobowcu. Razem żegnają się ze światem żywych.

TOSCA akt 1 opera --Giacomo Puccini--napisy --cały film.wmv

Z Zamku św. Anioła ucieka do kościoła św. Andrzeja ...

Z Zamku św. Anioła ucieka do kościoła św. Andrzeja della Valle więzień Cesare Angelotti. W kościele tym jego siostra, markiza Attavanti, zostawia przebranie i klucz, potrzebne zbiegowi do ucieczki i znalezienia kryjówki. W międzyczasie w kościele pojawia się malarz i przyjaciel Angelottiego, Mario Cavaradossi, który maluje dla kościoła obraz Marii Magdaleny. Jest on zakochany w słynnej śpiewaczce Tosce. Kiedy zbieg się ujawnia, postanawia mu pomóc i wskazuje miejsce ukrycia w swoim domu. Zaraz potem do kościoła przybywa Tosca. Widząc zaskoczenie kochanka, posądza go o zdradę, ale malarz sprytnie przekonuje kobietę, że jest w błędzie. Odprawia ją czym prędzej i umawia się z nią na wieczór, po czym razem z Angelottim wymykają się z kościoła. Po ich wyjściu w kościele odbywa się nabożeństwo dziękczynne po - jak sądzą Rzymianie - wygranej przez Austrię bitwie pod Marengo. Do kościoła przybywa też demoniczny baron Scarpia – prefekt policji rzymskiej. Przeszukuje budynek w celu znalezienia dowodów na pobyt tu zbiega. Jego ludzie znajdują jedynie wachlarz z herbem Attavanti. Pokazuje go obecnej na nabożeństwie Tosce. Scarpia oczywiście wie, że Atavantti pomogła w ucieczce bratu, ale sugeruje jej, że Attavanti spotyka się na schadzkach miłosnych z Cavaradossim. Ma w tym dwa cele: rozbić związek Toski, której pożąda, oraz znaleźć Angelottiego (jest przekonany, że śpiewaczka wie, gdzie się ukrywa). Kiedy zazdrosna Tosca wybiega z kościoła, by rozmówić się z narzeczonym w jego willi, Scarpia rozkazuje ją śledzić. Akt kończy aria okrutnego Scarpii, który ujawnia swe niecne plany względem Toski.

TOSCA akt 2 opera --Giacomo Puccini--napisy --cały film.wmv

Baron Scarpia w swoim pałacu przesłuchuje pojmanego ...

Baron Scarpia w swoim pałacu przesłuchuje pojmanego wcześniej Cavaradiossiego. Kiedy ten zaprzecza, że pomógł w ukryciu Angelottiego, Scarpia nakazuje go torturować. Wzywa Toscę, która słucha jęków ukochanego. Śpiewaczka, nie mogąc znieść świadomości jego cierpienia, zdradza miejsce ukrycia Angelottiego. Cavaradossi czuje się zdradzony i przeklina Toscę. W międzyczasie posłaniec przynosi wiadomość o zwycięstwie Napoleona. Więzień, oczarowany tą wiadomością, śpiewa podniosłą pieśń na cześć wolności, wskutek czego ściąga na siebie wyrok śmierci. Zostaje zawleczony do lochów, ale Scarpia powstrzymuje się z rozkazem wykonania wyroku. Proponuje Tosce układ: życie Cavaradossiego i przepustka na wyjazd z Rzymu w zamian za jej cnotę. Zrozpaczona Tosca, mimo wstydu i pełnej świadomości, zgadza się na warunki (aria Vissi d'arte). Scarpia wydaje rozkaz pozorowanej egzekucji, po czym wypisuje przepustki. Tosca w tym czasie znajduje nóż, którego baron używał do obiadu. W przypływie szału zabija okrutnika, zabiera trupowi przepustki i biegnie do więzienia.

TOSCA akt3 opera --Giacomo Puccini--napisy-- cały film.wmv

Na tarasie Zamku św. Anioła trwa przygotowanie do ...

Na tarasie Zamku św. Anioła trwa przygotowanie do egzekucji. Zbliża się świt. Żołnierze wyprowadzają więźniów na spacer, a Cavaradossiego na miejsce kaźni. Ostatnim życzeniem Maria przed śmiercią jest napisanie listu do ukochanej (aria E lucevan le stelle). Kiedy kończy pisać nadbiega Tosca z rozkazem dla dowódcy. Sądzi ona, że po pozorowanej egzekucji razem wyjadą z Rzymu. W żartobliwym tonie poucza kochanka jak ma się zachować (duet O dolci mani). Gdy jest już po wszystkim ma zamiar uwolnić Cavaradossiego z więzów. Odkrywa jednak, że Scarpia zdradził ją i Mario nie żyje. W tym momencie atakuje ją straż, która znalazła trupa Scarpii. Tosca wyrywa się im i skacze w przepaść.

Parasolki z Cherbourga - FR.avi

Parasolki z Cherbourga Les Parapluies de Cherbourg m ...

Parasolki z Cherbourga Les Parapluies de Cherbourg musical, Francja/Niemcy, 1964, 87 min- w jezyku francuskim reżyseria: Jacques Demy obsada: Catherine Deneuve, Nino Castelnuovo, Anne Vernon, Marc Michel Nagrodzony Złotą Palmą śpiewany melodramat z młodziutką Catherine Deneuve. Opowieść o nieudanej miłości, pogodzeniu z życiem i ulotnym szczęściu, zamknięta w idealnie filmowe piosenki Michela Legranda. Prowincjonalne francuskie miasteczko - idealne dla mieszczan, zabójcze dla wolnych duchów. Siedemnastoletnia Genevieve (Catherine Deneuve) mieszka wraz z matką, wdową, dla której sensem życia jest prowadzony w Cherbourgu sklep z parasolami. Dziewczyna kocha się w Guy'u (Nino Castelnuovo), przystojnym, acz biednym jak mysz kościelna mechaniku samochodowym. Chłopak chce się z nią ożenić, ale bezapelacyjnie nie godzi się na to matka Genevieve. Według niej jej córka jest za młoda, a Guy - zbyt nisko urodzony. Młodzi nie przestają się jednak spotykać. Wkrótce Guy zaciąga się na dwa lata do wojska, a Genevieve odkrywa, że jest w ciąży. Czeka na powrót ukochanego, ale ten nie daje żadnego znaku życia. "Parasolki z Cherbourga" to w historii kina musical niezwykły, zrealizowany wbrew rewiowej modzie i amerykańskim standardom. Swoją skromną opowieść o miłości, którą zniszczył splot nieprzychylnych przypadków, Demy "ubrał" w piosenki Michela Legranda. Piosenki nie tylko melodyjne, zaraźliwie zgrabne, ale również idealnie zastępujące w filmie dialogi. Bezpretensjonalne frazy Legranda dalekie są od kiczowatej ckliwości. W prostych tematach mistrz ukrywa wiele muzycznych kruczków, które widzowi nawet na chwilę nie pozwalają odwrócić uwagi. Urok filmu tkwi również w obrazach - zalany deszczem Cherbourg, mieszczańskie kamienice, smutna twarz 21-letniej wówczas Catherine Deneuve zaczynają dzięki Legrandowi tworzyć własną historię, nabierają nowych barw. I przenoszą środek ciężkości z antymieszczańskiej satyry, którą chciał stworzyć Demy, na ponadczasową przypowieść o życiu, które zawodzi, sprawia niespodzianki, rani i - z upływem czasu - uspakaja."Parasolki" zdobyły Złotą Palmę w Cannes i pięć nominacji do Oscara, co na film zrealizowany w koprodukcji Francja-RFN było prawdziwym ewenementem. Są też najbardziej znanym filmem w dorobku JACQUESA DEMY.

Prokofiew - Iwan Groźny.avi

Iwan Groźny - Siergiej Prokofiew Balet w dwóch aktach - ...

Iwan Groźny - Siergiej Prokofiew Balet w dwóch aktach - BALET BEZ SŁÓW Choreografia: Jurij Grigorowicz Libretto: Jurij Grigorowicz Miejsce i czas nagrania: Teatr Bolszoj, Moskwa, 1990 r. Moskiewska inscenizacja „Iwana Groźnego” we wzorcowym wykonaniu i obsadzie. Jako Anastazję po raz kolejny widzimy Natalię Biessmiertnową (wcześniej oglądaną w serii „La scala” w spektaklu „Romeo i Julia”), żonę choreografa. Z wielkim uczuciem i delikatnością kreuje ona rolę „dobrego ducha” okrutnego władcy. W roli tytułowej całą uwagę widza przyciąga Irek Muchamiedow. To postać jakby skrojona dla niego – szalona, pełna temperamentu, silna, drapieżna i dramatyczna, a tancerz wywiązuje się z tego zadania wymienicie. Sekunduje mu znany ze wspaniałego skoku Gediminas Taranda jako Kurbski. Najważniejszy jest tu jednak bohater zbiorowy czyli lud rosyjski przedstawiony w scenach zespołowych. Zabieg choreograficzno inscenizacyjny z powieszonymi nad sceną dzwonami i sznurami, na których wieszają się dzwoniący, to jeden z najoryginalniejszych pomysłów Grigorowicza i znak firmowy tego spektaklu. Drapieżna muzyka Prokofiewa doskonale odzwierciedla myśl choreografa, mimo że była pisana dla zupełnie innego medium – dla filmu, a nie sceny baletowej.

Skrzypek na Dachu CD1.rmvb

Skrzypek na Dachu CD3.rmvb

Skrzypek na Dachu CD2.rmvb

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin