-
259 -
213 -
331 -
564
1392 plików
26,33 GB
na jedną dobę zawieszone. To Dzień Zaduszny.
We wszystkich nieprzeliczonych Kręgach, na wszystkich poziomach i
piętrach niby w bezdennej czeluści gigantycznej kopalni mąk — nastaje
świąteczny spokój i cisza...
Dusze odpoczywają... Nie cierpią...
Jak dopływ świeżego powietrza chłodzi je wytężona, zbiorowa modlitwa
wojującego Kościoła. Jakaż to ulga! Cóż to za miłosierne wytchnienie! Cały
chrześcijański świat, w jednym wielkim porywie współczucia, tęsknoty i miłości,
prosi Niebo o łaskę światłości wiekuistej dla zmarłych. Nawet ci ludzie, którzy
zazwyczaj o zmarłych nie pamiętają, przychodzą w tym dniu na cmentarz,
zmówić, choć jeden pacierz, zaświecić, choć jedno światełko...
Fullia Horak
Cierpiący w Czyśćcu są jak żebracy... Czekają, by im ktoś rzucił jałmużnę...
Czasem wieki całe czekać muszą i gdyby nie nieustanna za wszystkie dusze w
Czyśćcu ofiarowywana modlitwa Kościoła, wielu z tych nieszczęśliwych czekałoby
daremnie. Świat szybko zapomina o tych, co odeszli a oni, odarci ze wszystkich
ludzkich naleciałości, z całej fałszywej godności czy dumy — w jakże
niewysłowienie bolesnym opuszczeniu czekają wsparcia! Najbiedniejszy ubogi,
najskromniejszy nędzarz — jest królem wobec cierpiącej duszy. Cierpieniem,
chorobą, kalectwem, głodem czy opuszczeniem może się jeszcze zasługiwać
Bogu, może cierpliwie wszystko znosząc, zaskarbiać sobie Jego łaski i zmazywać
winy. Dusza czyśćcowa jest zdana już tylko na jałmużnę miłości i pamięci
bliźnich, jałmużnę, o którą w dodatku sama upominać się nie może.
Fullia Horak
Każda ofiara, moralna, fizyczna, czy materialna ma zawsze, ale w szczególności w Dzień Zaduszny, ogromną, realną wartość dla dusz czyśćcowych. Można za nie ofiarowywać każdy drobiazg. Już choćby sam trud pójścia na cmentarz, niesienie wianka, ścisk w tramwaju, zziębnięcie, przemoknięcie — wszystko! Trzeba tylko świadomie to ofiarowywać. Intencja nadaje ważność i znaczenie każdemu wysiłkowi. Tak samo, jak miłosierna intencja uświęca, bezmyślne nieraz, mechaniczne odklepanie pacierza przez dziada, któremu się daje jałmużnę z prośbą o modlitwę za zmarłego. Człowiek w intencji ulżenia duszom, daje Bogu to fizyczne światełko, — bo tylko takie dać może — i prosi Go w zamian o światłość wiekuistą dla zmarłych. Bóg tę ofiarę przyjmuje i wymienia fizyczne światło na światło duchowe, którym rozjaśnia duszom dręczącą ciemność. Jest, bowiem jakiś tajemniczy związek między takim żywym, intencją uświęconym płomyczkiem, a ciemnością świata pozagrobowego.
Fullia Horak
LISTOPADOWE ODPUSTY
Odpusty zupełne:
Odpust zupełny polega na całkowitym darowaniu przez Boga kary doczesnej pozostającej po odpuszczeniu grzechów.
W oktawie Uroczystości Wszystkich Świętych (1-8 listopada), każdego dnia można zyskać jeden odpust zupełny za pobożne nawiedzenie cmentarza i od mówienie modlitwy (choćby tylko w myślach) za zmarłych. W dniu wspomnienia Wszystkich Wiernych Zmarłych (2 listopada) jest możliwość zyskania odpustu zupełnego za pobożne nawiedzenie kościoła lub kaplicy.
Listopadowe odpusty można ofiarować tylko za dusze w czyśćcu cierpiące (!), a więc nie można ich ofiarować za siebie. Jest to specjalny rprzywilejr1; dany im ze strony Kościoła. Należy przy tym pamiętać, że
- w celu zyskania odpustu zupełnego w tych dniach - trzeba spełnić zwykłe warunki: - być w stanie łaski uświęcającej (odbyć sakramentalną spowiedź - najlepiej przed rozpoczęciem miesiąca listopada)
- przyjąć każdego dnia Komunię świętą, - nie być w sercu przywiązanym do jakiegokolwiek grzechu (nawet lekkiego); taką dyspozycję zazwyczaj mamy po dobrze odbytej spowiedzi świętej - pomodlić się według intencji papieża (Wierzę w Bogar;, Ojcze naszr;, Zdrowaś Maryjo).
Odpusty cześciowe
Odpusty częściowe Odpust częściowy powoduje częściowe darowanie kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy w sakramencie pojednania. Przy tym rodzaju odpustu od razu pojawia się ważne pytanie: jaką część kary doczesnej daruje Bóg osobie zyskującej odpust częściowy? Odpuszczenie kary doczesnej jest tym większe, im większa jest miłość działającego i im godniejsze dziełor1; (Paweł VI, Indulgentiarum doctrina 10). Tak więc miara odpustu częściowego uzależniona jest od miary miłości, a tej zmierzyć nie sposób. Stąd musimy zgodzić się na niewiadomą r11; zgodzić się na tajemnicę znaną tylko samemu Bogu.
W ciągu całego roku odpust dla dusz czyśćcowych wierny może zyskać za pobożne nawiedzenie cmentarza połączone z modlitwą za zmarłych (przynajmniej myślną). Ponadto każdorazowe, pobożne odmawianie aktu strzelistego: rWieczny odpoczynek racz im dać Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci. Niech odpoczywają w pokoju wiecznym. Amenr1; niesie ze sobą możliwość zyskania odpustu częściowego dla dusz czyśćcowych. Do zyskania odpustu częściowego wymagany jest jedynie warunek trwania w stanie łaski uświęcającej (tzn. serce nie może być obciążone żadnym grzechem ciężkim).
Należy przy tym pamiętać, że Kościół daje nam możliwość zyskania wielu odpustów częściowych w ciągu jednego dnia, ale tylko jeden zupełny (!).
źródło;wspomozycielki.pl
- sortuj według:
-
1 -
0 -
0 -
0
1 plików
119 KB