Norman Mailer - Starożytne wieczory.epub
-
1983 - W upale i kurzu -
2001 - W cieniu słońca -
2002 - Opętanie -
2008 - Morfina -
A. S. Byatt -
Alan Sillitoe -
Aleksander Kuprin -
André Malraux -
Andrea Camilleri -
Andrzej Wydrzyński -
Anita Brookner -
Ariel Dorfman -
Arkadij i Gieorgij Wajner -
Carol Shields -
David Lodge -
Gilbert Adair -
Indra Sinha -
Irène Némirovsky -
Isabel Allende -
Iwan Bunin -
James Gordon Farrell -
Jamil Ahmad -
John Barth -
Jorge Franco -
José Lezama Lima -
Kornel Filipowicz -
M.L. Stedman -
Marlen Haushofer -
Michaił Zoszczenko -
Miodrag Bulatović -
music -
Natasha Solomons -
Olga Tokarczuk -
Péter Esterházy -
Pierre La Mure -
Piper Kerman -
Pisarze Białoruś -
Richard Adams -
Robert P. Davis -
Ruth Prawer Jhabvala -
Sarah Waters -
Sebastian Barry -
Swietłana Aleksijewicz -
Thomas Keneally -
Toni Morrison -
Vincente Lenero -
William Boyd -
William Carlos Williams -
Zadie Smith -
Zbigniew Kruszyński
Norman Mailer - Starożytne wieczory
Powieść historyczno-erotyczna, zmysłowa i piękna. Wyobraźnia autora tchnęła życie w wymarłą cywilizację starożytnego Egiptu, ujawnia lęki i namiętności, które nie zmieniają się od ponad tysiąca lat. Ukazuje również seksualne kontrowersje: kazirodztwo i "homoseksualizm wojenny". Książka wywołała duże poruszenie w środowisku amerykańskim.
Tomasz Mann - Czarodziejska Góra
Dwudziestotrzyletni Hans Castorp jedzie do Szwajcarii, by odwiedzić kuzyna, który przebywa na leczeniu w sanatorium "Berghof", położonym wysoko w górach. Pobyt zaplanowany na trzy tygodnie w rezultacie trwał siedem lat (siódemka miała dla Thomasa Manna znaczenie magiczne!). Przerwał go dopiero wybuch pierwszej wojny światowej. Świat zastany przez Castorpa "na górze", tak odległy od normalności i różny od tego na "nizinie", to po mistrzowsku sportretowane panopticum napotkanych tam ludzi, dla których czas - konstytutywny czynnik powieści! - upływa bez celu i bez refleksji. Niczym ruchome piaski, z wolna zaczyna wchłaniać młodego Castorpa.
Blandine Le Callet - Tort weselny
Vincent et Berengère wstępują w związek małżeński. Oblubienica, najmłodsza córka szacownej zamożnej rodziny, niczego nie pozostawia przypadkowi: każdy szczegół jest drobiazgowo przygotowany, wyreżyserowany, wszystko ma chodzić jak w zegarku – perfekcjonistka Berengère pragnie, aby długo opowiadano o tym jako o wielkim widowiskowym wydarzeniu towarzyskim. Czytelnik uczestniczy w uroczystości – a raczej w tej współczesnej komedii ludzkiej - za pośrednictwem kilkorga gości weselnych, których oczami widzi ślub kościelny i przyjęcie weselne – i ogląda hipokryzję tzw. wyższych sfer, ważniejsze od uczuć niewolnicze przywiązanie do konwencji.