Ermitaż

Ermitaż, Państwowe Muzeum Ermitażu, mieści się w pięciu pałacach, znajdujących się w Sankt Petersburgu, nad brzegiem Newy. Nazwa muzeum pochodzi od skromnego pałacu zimowego Piotra I.

Pałac w galerię sztuki przemieniła caryca Katarzyna. Głównym budynkiem Ermitażu jest barokowy Pałac Zimowy wzniesiony dla carycy Elżbiety w latach 1754 - 1762 według projektu Bartolomea Rastrellego. W 1766 caryca Katarzyna II poprosiła francuskiego filozofa Denisa Diderota by w jej imieniu kupował obrazy z kolekcji francuskich. W ten sposób do Sankt Petersburga trafiły płótna Poussina, Watteau, Rembrandta, Rubensa, Rafaela, Tycjana i wielu innych znakomitych malarzy. W 1852 Mikołaj I udostępnił zbiory publiczności i w tym celu zbudował ostatni pałac zespołu zwany Nowym Ermitażem. Po rewolucji październikowej na własność państwa przeszły i znalazły się w Ermitażu największe kolekcje prywatne: hrabiego Aleksandra Strogonowa, księcia Grigorija Potiomkina, księcia Mikołaja Jusupowa i braci Morozowów. W kolekcji Ermitażu znajduje się min. 26 obrazów Rembrandta, 25 - van Dycka, 40 - Rubensa, 12 - Poussina, 12 - Lorraina, 12 - Watteau, 9 - Tiepolo, 11 - Tycjana 15 - Gauguina, 31 - Picassa, 37 - Matissa, 8 - Moneta, 12 rzeźb Canovy i pokazywane od 1995 wywiezione z Niemiec 174 płótna impresjonistów. W 1930 Józef Stalin sprzedał amerykańskiemu milionerowi Andrew Mellonowi 31 obrazów z kolekcji Ermitażu, które trafiły do Galerii Narodowej w Waszyngtonie. Obecnie Ermitaż to jedno z największych muzeów sztuki i malarstwa w Europie.

W Ermitażu przechowywanych jest wiele dzieł sztuki skradzionych lub zrabowanych nawet z użyciem przemocy z wielu krajów europejskich - również z Polski (np. obrazy Malczewskiego, o które Polska upomina się regularnie)

A	B	C
D	D-c.d	E
F	G	H
I	J	K
L	M	N
O	P	Q
R	S	T
U	V	W
Y	Z

Nie ma plików w tym folderze