Na spalonym.avi

Na spalonym

9 paź 2009 o godz. 23:53 kategoria: Gender, Inne | 1 komentarz


gatunek: komediodramat
kraj: Iran
rok produkcji: 2006
reżyseria: Jafar Panahi
obsada: Sima Mobarak-Shahi, Shayesteh Irani
czas trwania: 87 minuty
język: polski lektor

Jafar Panahi, cieszący się uznaniem światowej publiczności twórca z Iranu, portretuje sześć zagorzałych wielbicielek futbolu, które są w stanie zrobić wszystko, aby dostać się na zakazany dla nich mecz Iran-Bahrajn. Film nagrodzony m.in. Srebrnym Niedźwiedziem w Berlinie.

W Iranie obowiązuje prawo zabraniające kobietom uczestniczenia w wydarzeniach sportowych. Płeć piękna nie ma m.in. wstępu na stadion piłkarski – nawet jeśli chodzi o tak ważny dla Iranu mecz, jak ten z Bahrajnem, którego stawką był udział w Mistrzostwach Azji 2006. Są jednak wśród kobiet takie miłośniczki futbolu, których nawet religijny zakaz nie jest w stanie utrzymać z daleka od trybun. Jedną z nich jest pewna młoda dziewczyna (Sima Mobarak-Shahi), która za wszelką cenę postanawia wejść na stadion podczas meczu Iran-Bahrajn. W tym celu przebiera się za chłopca, jednak już przy wejściu zostaje zdemaskowana przez patrol policji. Odprowadzona poza stadion dołącza do pięciu innych kobiet, które tak jak on w męskich strojach próbowały dostać się na mecz.

Nagrodzony Srebrnym Niedźwiedziem „Na spalonym” to kolejny budzący zachwyt na świecie i jednocześnie zakazany w Iranie film JAFARA PANAHIEGO. Panahi od lat porusza w swoim kinie ważkie problemy. W nagrodzonym przez jury sekcji Un Certain Regard w Cannes „Talaye sorkh” (2003) opowiadał o drastycznych kontrastach między irańskimi bogaczami, a przeważającą w kraju biedotą. W obsypanym nagrodami (m.in. Złoty Lew i FIPRESCI) w Wenecji „Dayereh” (2000) przedstawił historię kilku kobiet, z których każda – z niejasnych przyczyn – została wyrzucona poza społeczny nawias. „Na spalonym” to z kolei wielopiętrowa metafora życia kobiet w islamskim Iranie.

Film Panahiego, łączący tragiczny temat z lekkim, pełnym humoru językiem, spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem publiczności, a po festiwalu trafił do dystrybucji m.in. w Belgii, Francji, na Węgrzech czy w Ameryce. Aktorki – amatorki, które w filmie same wymyśliły część dialogów, zachowań czy strojów, zostały nagrodzone zbiorową nagrodą aktorską na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Gijón.