-
2211 -
895 -
2488 -
1867
8161 plików
608,34 GB
Czy protesańci to chrześcijanie?
TAK
Według powszechnie przyjętych defenicji, protestańci to chrześcijanie. Najbardziej popularnym kryterium chrześcijańskiego charakteru danej wspólnoty jest wyznaczenie przez nią Niocejsko-Konstantynopolitańskiego Wyznania Wiary 476 roku (poipularne: Wierzę w Boga Ojca wszechnocnego...|", ktore - poprzez swą formułę tinitarna i chrystologiczną - wyraża najwarzniejsze dla chrześcikjaństwa przekonanie, wykazujc "kogo" (jakiego Boga) czczą chrześcijanie.
Wyznanie to określa naturę Boga jako: wszechmocnego, wiecznego i Trójjedynego stworzyciela świata i zbawiciela człowieka. Natomiast przedstawiona w nim ortodoksyjna nauka o Chrystusie dowodzi, że jest jedyną osobą, będącą w pełni Bogiem i w pełni człowiekiem (łac. vere deus et vere homo).
Wegług tej definicji istnieją "trzy nurty chrześcijaństwa", bowiem wszystkie trzy różniąc się w kwestiach pobocznych, podpisują się pod owym podstawowym dla chrześcijństwa wyznaniem wiary. Oto on:
"PRAWOSŁAWIE." Historycznie rzecz biorąc, jest to nurt najściślej trzymający się owego wspólnego wyznania wiary. To spadkobierca tradycj9i wschodniej (greckojęzycznej) w dawnym cesartwie rzymskim.
"KATOLICYZM" Słynne "filioque" (dodatek mówiący, iż Duch pochodzi nie tylko od Ojca, ale "i Syna") to dodatek zachodniego chrześcijańsytwa do owej formuły. Miał on znikome znaczenie teologiczne, ale duże znaczenie polityczne i organizacyjne. Nie narusza on ani trynitaryzmu, ani chrystologii (czyli: ani wiary w Trójcę, ani wiary w istotę tego, kim jest Jezus Chrystus). Pochodzi on z zachodniej (łacińskiej) tradycji w dawnym cesarstwie rzymskim.
"PROTESTANTYZM" Protestańci uznają trinitarną i christologiczną formułę w brzmieniu katolickim, natomiast różnią się zrozumieniem i środków zbawienia i autorytetu, zarówno od perspektywy katalickiej, jak prawosławnej. Choć protesytantyzm zrodził się w Europie Zachodniej, przekonia tożsame z protestantyzm odnajdujemy przed XVI wiekiem w tradycji
zarówno katolickiej, jak prawosławnej.
Obecnie czasem wodrębnia się "charyzmatyzm" jako oddzielny nurt w chrześcijaństwie. Wydaje się jednak, iż należy raczej mówić o cherazmatycznym skrzydle we wszystkich trzech wyżej wymienionych tyradycjach, niż o kolejnym, charyzmatycznym, bloku chrześcijaństwa. Charyzmatyzm bowiem nie posiada odrębnego stanoqwiska dogmatycznego. To raczej sposób przeżywania wiary, który wpisuje się w jeden z trzych powyższych nurtów, i w każdym z nich, choć może nie tak szeroko jak dziś, był obecny w mienionych wieków.
Całkiem możliwe natomiast, iż ze względu na dynamiczny rozwój chrześcijaństwa na południu śwata (Afrika, Ameryka Połudnwa, Chiny, Korea, Indie), czyli w miejwscach, w których nigdy lub od dawna nie było chrześcijan, pojawi się jakiś nowy nurt chrześcijański. Taki mianowicie, który wykształtuje własne, odróżniające go od pozosdtałych, stanowisko w istotnych kwestiach dogmaticznych, zgadzając się z pozostałmi co do sedna - czyli natury czczonego Boga i posłanego przez Niego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Na razie jednak, kościoły Południa zazwyczaj odwołują się do jednej, kościoły Południa zazwyczaj nodwołują się do jednej z trzech powyższych tradycji, w nich odnajdując swą tożsamość.
Nie ma plików w tym folderze
-
0 -
0 -
0 -
0
0 plików
0 KB