Volha 2 Huliza.mkv

Standa Pekárek marzy o tym, żeby jeździć Wołgą i wozić Gotta. Jak się okazuje, ma też kilka innych przydatnych w życiu cech.

WPROWADZENIE DO FILMU:

Po okresie liberalizacji czyli Praskiej Wiośnie w 1968 roku, kraj powrócił pod kontrolę ZSRR i państw Układu Warszawskiego. Etapy:

1. Interwencja wojskowa 1968 roku. Inwazja, w której uczestniczyły ZSRR, Polska, NRD, Węgry i Bułgaria, w celu zatrzymania procesu "Praskiej Wiosny" i przywrócenia kontroli komunistycznej partii.

2. Kontrrewolucja polityczna: próba przywrócenia pełnej kontroli komunistycznej partii nad społeczeństwem i państwem.

3. Represje wobec społeczeństwa obywatelskiego, w tym zamykanie niezależnych mediów, aresztowania działaczy opozycji i ograniczanie swobód obywatelskich (w tym silna nagonka na osoby mające krewnych za granicą).

4. Restrykcje gospodarcze, likwidujące prywatną inicjatywę i wolny rynek.

5. Odrzucenie idei liberalizmu. Zamiast tego, podkreślano konieczność silnej władzy centralnej i jednolitego kierownictwa.

6. Zahamowanie reform. Rząd skupił się na utrzymaniu stabilności poprzez kontrolę i represje.

W ramach normalizacji usunięto z partii ok. 400 tys. członków (czyli ok. 1/4). Ich dzieciom zakazano studiować. Wyrzuceni pisali więc do partii poniżające listy, w których potępiali własne działania i starali się przedstawić siebie jako oszukanych i wykorzystanych przez „podżegaczy”. Ogłoszono ich jednak wrogami systemu i wraz z innymi opozycjonistami przerzucono do prac fizycznych, a im większy rozziew był między wykształceniem danej osoby, a jej obecnym zajęciem, tym lepiej. Profesorowie byli więc palaczami, dziennikarze myli okna, a taki np. Hrabal pracował w skupie makulatury, gdzie na przemiał szły jego własne książki.
Dla zapewnienia sobie jakiego takiego spokoju ci, którzy nie wstąpili do partii, zostawali działaczami związków zawodowych, gdzie jednak musieli w inny sposób wykazać swoje zaangażowanie, np. organizując pochody „ku czci” czy malując propagandowe plakaty.
Normalizacja w Czechosłowacji lat 70. była procesem, który miał głębokie konsekwencje polityczne, społeczne i gospodarcze, a Czesi rozliczają się z nią do dziś, długo po Aksamitnej Rewolucji.