ImagePreview(4).aspx

W Ameryce rośnie drzewo o nazwie jozuego (hebrajskie imię z Pism Greckich Jozue). Jest to jukka krótkolistna i jest największym przedstawicielem rodziny agawowatych na świecie. Rośliny dorastające nawet do 12 metrów wysokości i 3,5 m w obwodzie. Yucca brevifolia nie jest prawdziwym "drzewem", gdyż nie posiada, specyficznych dla każdego drzewa pierścieni wzrostu. Trudne też jest właściwe określenie ich wieku, choć ich żywotność określa się na około 900 lat. Tak długi okres życia jest spowodowany bardzo powolnym wzrostem, wynoszącym od 1 do 7 cm rocznie.
obrazek W procesie rozmnażania, który odbywa się na przełomie marca i maja, drzewa Jozuego (jak i wiele innych jukk) weszło w specyficzną symbiozę z żeńskim gatunkiem ćmy o nazwie Pronuba (Tegeticula). Ćmy te jako jedyne rozwinęły specjalistyczne organy, dzięki którym mogą składać swoje jajeczka w jajnikach kwiatowych tych roślin, jednocześnie przyczyniając się do transportu pyłku z jednego kwiatu na inne. Natomiast po wylęgu młodych larw żywią się one nasionami juki. Kiełkowanie następuje i jest związany z obfitym zimowym opadem atmosferycznym po których pojawiają się migdałowe, zielono-brązowe owoce, spadające późną wiosną wkrótce po dojrzeniu ujawniając wiele płaskich nasion.
Drzewka te pierwszym mormońskim osadnikom przybyłym na kontynent amerykański przypominały wzniesione ku niebu ręce modlącego się proroka, stąd nazwa drzewa Jozuego. Gatunek ten stał się symbolem pustyni Mohave w południowej Kalifornii i znajduje się tam pod ścisłą ochroną.
Rozmaitość kształtów i wzorów wzrostu tej rośliny ukazuje niezwykłą indywidualność każdego z tych drzew.