Jeffrey Archer - Nie wszystko zloto co sie swieci (czyta Andrzej Ferenc).rar

Jeffrey Howard Archer, baron Archer Weston-super-Mare (ur. 15 kwietnia 1940) – brytyjski polityk, angielski autor poczytnych powieści z wątkiem sensacyjnym. W 1963 roku reprezentował Wielką Brytanię w biegu na 100 metrów. W latach 1969-74 zasiadał w Izbie Gmin.
D Z I E L A
SERIA: Kane i Abel
1977 - Czy powiemy pani prezydent? / Czy powiemy prezydentowi? (Shall We Tell the President?)
1979 - Kane i Abel (Kane and Abel)
1982 - Córka marnotrawna (The Prodigal Daughter)
KRONIKI RODZINY CLIFTONOW
2011 - Czas pokaże (Only Time Will Tell)
2012 - Za grzechy ojca (The Sins of the Father)
2013 - Sekret najpilniej strzeżony (Best Kept Secret)
DZIENNIK WIĘZIENNY
2002 - Dziennik więzienny (A Prison Diary)
2003 - Dziennik więzienny II (A Prison Diary II)
2004 - Dziennik więzienny III (A Prison Diary III)
POZOSTAŁE
1976 - Co do grosza (Not a penny more, not a penny less)
1984 - Pierwszy między równymi (First Among Equals)
1986 - Sprawa honoru (A Matter of Honour)
1991 - Prosto jak strzelił (As the Crow Flies)
1993 - Złodziejski honor (Honour Among Thieves) (Wyd. pol. w 2004 w tłum. Andrzeja Szulca)
1996 - Stan czwarty (The Fourth Estate)
1998 - Jedenaste przykazanie (The Eleventh Commandment)
2002 - Synowie fortuny (Sons of Fortune)
2006 - Tajemnica autoportretu, Fałszywe wrażenie (False Impression)
2007 - Ewangelia według Judasza (The Gospel According to Judas)
2008 - Więzień urodzenia (A Prisoner of Birth)
2009 - Ścieżki chwały (Paths of Glory)
ZBIORY OPOWIADAŃ
1980 - Kołczan pełen strzał (A Quiver Full of Arrows)
1988 - Na kocią łapę (A twist in the Tale)
1994 - Dwanaście fałszywych tropów (Twelve Red Herrings)
2000 - Krótko mówiąc (To Cut a Long Story Short)
2006 - Zasłyszane w kiciu i gdzie indziej (Cat O'Nine Tales)
2010 - Ale to nie wszystko (And Thereby Hangs a Tale)

CIEKAWOSTKI
Druga w dorobku książka Archera - Czy powiemy prezydentowi? (Shall We Tell the President?) - została napisana w 1976 roku, a jej treść miała się rozgrywać w pięć lat później, przy czym centralną postacią, dokoła której obraca się intryga powieści, miał być Edward Kennedy, na tamte czasy i według panującej ówcześnie powszechnej opinii najprawdopodobniejszy kandydat na następnego prezydenta Stanów Zjednoczonych, zwycięzca wyborów z 1980 roku. Przewidywania te nie spełniły się, a zwycięzcą (i 40. prezydentem USA) został Ronald Reagan. Tłumacz polskiego wydania książki, Stefan Wilkosz, przystępując do jej tłumaczenia w 1982 roku znał te fakty i dokonał (za zgodą autora) licznych zmian, poprawek, korekt i aktualizacji treści. Jeffrey Archer bardzo zainteresował się wprowadzanymi przez polskiego tłumacza zmianami, a zainteresowanie to doprowadziło do wydania poważnie zmienionej wersji powieści. Jej akcja toczy się w ostatnim dziesięcioleciu XX wieku. Zamiast Edwarda Kennedy'ego, który odszedł w polityczną niepamięć, prezydentem Ameryki po raz pierwszy w jej historii została kobieta, Polka - Florentyna Kane, córka polskich emigrantów Abla i Zofii Rosnowskich. Tym samym, nowa wersja książki, zatytułowana już w polskim wydaniu jako Czy powiemy pani prezydent? stała się kontynuacją i zakończeniem trylogii, na którą składają się wydane po oryginale, a przed wydaniem zmienionej wersji, powieści pt. Kane i Abel i Córka marnotrawna.
Oryginalna wersja książki rozpoczyna się od zaprzysiężenia Edwarda Kennedy na następnego prezydenta USA, na miejsce ustępującego – Ronalda Regana. Jeffrey Archer uczynił w swojej (napisanej w 1976 roku) książce prezydentem człowieka, który faktycznie stał się nim dopiero w 1980 roku, a w prawyborach przed tymi wyborami pokonał Edwarda Kennedy'ego, czyli bohatera oryginalnej wersji książki.

Jedna z bohaterek trzecioplanowych książki "Tajemnica autoportretu" (False Impression), dobrze zapowiadająca się rumuńska malarka, nosi w polskim wydaniu imię i nazwisko jednej z tłumaczek książki. Decyzja o wprowadzeniu takiej zmiany (zapewne za akceptacją autora) wydaje się być ruchem dość odważnym, biorąc pod uwagę, że ani imię Danuta, ani tym bardziej nazwisko - Sękalska raczej nie ma wiele wspólnego z językiem rumuńskim.