Wykorzystujemy pliki cookies i podobne technologie w celu usprawnienia korzystania z serwisu Chomikuj.pl oraz wyświetlenia reklam dopasowanych do Twoich potrzeb.

Jeśli nie zmienisz ustawień dotyczących cookies w Twojej przeglądarce, wyrażasz zgodę na ich umieszczanie na Twoim komputerze przez administratora serwisu Chomikuj.pl – Kelo Corporation.

W każdej chwili możesz zmienić swoje ustawienia dotyczące cookies w swojej przeglądarce internetowej. Dowiedz się więcej w naszej Polityce Prywatności - http://chomikuj.pl/PolitykaPrywatnosci.aspx.

Jednocześnie informujemy że zmiana ustawień przeglądarki może spowodować ograniczenie korzystania ze strony Chomikuj.pl.

W przypadku braku twojej zgody na akceptację cookies niestety prosimy o opuszczenie serwisu chomikuj.pl.

Wykorzystanie plików cookies przez Zaufanych Partnerów (dostosowanie reklam do Twoich potrzeb, analiza skuteczności działań marketingowych).

Wyrażam sprzeciw na cookies Zaufanych Partnerów
NIE TAK

Wyrażenie sprzeciwu spowoduje, że wyświetlana Ci reklama nie będzie dopasowana do Twoich preferencji, a będzie to reklama wyświetlona przypadkowo.

Istnieje możliwość zmiany ustawień przeglądarki internetowej w sposób uniemożliwiający przechowywanie plików cookies na urządzeniu końcowym. Można również usunąć pliki cookies, dokonując odpowiednich zmian w ustawieniach przeglądarki internetowej.

Pełną informację na ten temat znajdziesz pod adresem http://chomikuj.pl/PolitykaPrywatnosci.aspx.

Nie masz jeszcze własnego chomika? Załóż konto

Ulice Jerozolimy - Piotr Bies.mp3

portal1596 / 2022 Sluchowiska i audiobooki - mp3 / Ulice Jerozolimy - Piotr Bies.mp3
Download: Ulice Jerozolimy - Piotr Bies.mp3

52,77 MB

0.0 / 5 (0 głosów)
Ulice Jerozolimy
Zapraszamy do radiowej Jedynki na premierowe słuchowisko Piotra Biesa pt."Ulice Jerozolimy" w reżyserii Aleksandry Głogowskiej.


Od dwóch tysięcy lat cień tego niewysokiego wzgórza kładzie się na cały nasz świat.

Ten cień nie słabnie, choć dziś przesłoniły go inne cienie. Bowiem mrok panuje na Wschodzie i na Zachodzie. Dwadzieścia wieków temu między wieloma świadkami były cztery kobiety które widziały to co się na Golgocie wydarzyło. Salome, Maria Magdalena, Klaudia żona Piłata i Maria Alfeuszowa matka apostołów. Choć każda patrzyła inaczej, każda widziała to samo.

Tę sztukę napisałem w ciągu jednej nocy, zaraz potem kiedy dowiedziałem się o śmierci Maćka Berbeki. Był moim kuzynem, lubiłem go i podziwiałem. Moje słuchowisko zadedykowałem jego pamięci.

Piotr Bies

Piotr Bies "Ulice Jerozolimy"

Reżyseria: Aleksandra Głogowska

Realizacja akustyczna: Paweł Szaliński

Opracowanie muzyczne: Aleksandra Głogowska

Kierownictwo produkcji: Mateusz Wyderka

Obsada:

Teresa Budzisz – Krzyżanowska, Elżbieta Nagel, Dorota Landowska, Katarzyna Dąbrowska, Jarosław Gajewski

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Inne pliki do pobrania z tego chomika
Kobiety to już nawet nie osobny rozdział w życiu Charlesa Bukowskiego - to cała książka, której pierwsze zdania brzmią: "Miałem pięćdziesiątkę na karku i od czterech lat nie byłem w łóżku z kobietą. Nie miałem żadnych przyjaciółek. Kobiety widywałem jedynie na ulicy lub w innych miejscach publicznych, lecz patrzyłem na nie bez pożądania, z poczuciem, że nic z tego nie będzie. Onanizowałem się regularnie, ale myśl o jakimkolwiek związku z kobietą - nawet nie opartym na seksie - była mi obca. "Po czym następuje blisko trzysta stron poświęconych głównie opisom zbliżeń z imponującą liczbą partnerek. Kobiety pociągały autora z siłą, która pozbawia mężczyzn nie tylko rozsądku, ale i instynktu samozachowawczego. Czasem uważał je za modliszki, przystawał jednak na każde ryzyko, byle tylko dokonać kolejnego podboju. Nawet czytelnicy, których mogłaby razić nadmierna dosadność opisów, nie rozstaną się z tą książką w połowie. Charles Bukowski urodził się w 1920 roku w Andernach, w Niemczech. Kiedy miał trzy lata, jego rodzice wyemigrowali do USA. Dorastał w ubogich, robotniczych dzielnicach Los Angeles, gdzie dobrze poznał smak niedostatku. Doświadczał go także i później. Pierwsze opowiadanie opublikował w roku 1944, nieprędko jednak doceniono jego talent - długo musiał utrzymywać się z pracy fizycznej i różnych dorywczych zajęć, często bywał bez grosza i bez dachu nad głową, zdany na łaskę przypadkowych ludzi. Dopiero w dwu ostatnich dekadach życia pisarstwo zaczęło przynosić mu spore dochody. Twórczość Bukowskiego stanowi niepowtarzalne zjawisko w świecie zachodniej literatury. Często stawiany na równi z Hemingwayem i Henrym Millerem, zyskał uznanie krytyki i czytelników przede wszystkim za wspaniałe wyczucie formy, doskonale lapidarny styl i autentyzm. Powodem niesłabnącej fascynacji jego prozą jest też bez wątpienia awanturnicze życie, które z upodobaniem trwonił na inne swoje pasje: kobiety, alkohol, hazard. Jedynym światem, w którym czuł się naprawdę swojsko i którego reguły w pełni zaakceptował, był świat pijaków, dziwek, wykolejeńców i nieudaczników, ludzi wyobcowanych ze społeczeństwa i niezdolnych, tak jak on, nagiąć się do życia w kieracie. Otaczająca go atmosfera skandalu i prowokacji, przebijająca z jego prozy postawa buntownika, krytycznie nastawionego do akademickich, komercyjnych nurtów literatury amerykańskiej, obalanie obyczajowych tabu, dosadny, często wulgarny język sprawiły, że stał się kultową postacią literackiego podziemia i idolem pokolenia bitników. Pozostawił po sobie bogaty dorobek w postaci ponad trzydziestu książek: powieści, opowiadań, zbiorków poezji. Zmarł 9 marca 1994 roku w swoim domu w San Pedro, który jest dziś celem swoistych pielgrzymek wielbicieli jego niezwykłego talentu.
Kobiety to już nawet nie osobny rozdział w życiu Charlesa Bukowskiego - to cała książka, której pierwsze zdania brzmią: "Miałem pięćdziesiątkę na karku i od czterech lat nie byłem w łóżku z kobietą. Nie miałem żadnych przyjaciółek. Kobiety widywałem jedynie na ulicy lub w innych miejscach publicznych, lecz patrzyłem na nie bez pożądania, z poczuciem, że nic z tego nie będzie. Onanizowałem się regularnie, ale myśl o jakimkolwiek związku z kobietą - nawet nie opartym na seksie - była mi obca. "Po czym następuje blisko trzysta stron poświęconych głównie opisom zbliżeń z imponującą liczbą partnerek. Kobiety pociągały autora z siłą, która pozbawia mężczyzn nie tylko rozsądku, ale i instynktu samozachowawczego. Czasem uważał je za modliszki, przystawał jednak na każde ryzyko, byle tylko dokonać kolejnego podboju. Nawet czytelnicy, których mogłaby razić nadmierna dosadność opisów, nie rozstaną się z tą książką w połowie. Charles Bukowski urodził się w 1920 roku w Andernach, w Niemczech. Kiedy miał trzy lata, jego rodzice wyemigrowali do USA. Dorastał w ubogich, robotniczych dzielnicach Los Angeles, gdzie dobrze poznał smak niedostatku. Doświadczał go także i później. Pierwsze opowiadanie opublikował w roku 1944, nieprędko jednak doceniono jego talent - długo musiał utrzymywać się z pracy fizycznej i różnych dorywczych zajęć, często bywał bez grosza i bez dachu nad głową, zdany na łaskę przypadkowych ludzi. Dopiero w dwu ostatnich dekadach życia pisarstwo zaczęło przynosić mu spore dochody. Twórczość Bukowskiego stanowi niepowtarzalne zjawisko w świecie zachodniej literatury. Często stawiany na równi z Hemingwayem i Henrym Millerem, zyskał uznanie krytyki i czytelników przede wszystkim za wspaniałe wyczucie formy, doskonale lapidarny styl i autentyzm. Powodem niesłabnącej fascynacji jego prozą jest też bez wątpienia awanturnicze życie, które z upodobaniem trwonił na inne swoje pasje: kobiety, alkohol, hazard. Jedynym światem, w którym czuł się naprawdę swojsko i którego reguły w pełni zaakceptował, był świat pijaków, dziwek, wykolejeńców i nieudaczników, ludzi wyobcowanych ze społeczeństwa i niezdolnych, tak jak on, nagiąć się do życia w kieracie. Otaczająca go atmosfera skandalu i prowokacji, przebijająca z jego prozy postawa buntownika, krytycznie nastawionego do akademickich, komercyjnych nurtów literatury amerykańskiej, obalanie obyczajowych tabu, dosadny, często wulgarny język sprawiły, że stał się kultową postacią literackiego podziemia i idolem pokolenia bitników. Pozostawił po sobie bogaty dorobek w postaci ponad trzydziestu książek: powieści, opowiadań, zbiorków poezji. Zmarł 9 marca 1994 roku w swoim domu w San Pedro, który jest dziś celem swoistych pielgrzymek wielbicieli jego niezwykłego talentu.
Prapremiera "Filokteta" w Teatrze Polskiego Radia "Filoktet" to druga część trylogii trojańskiej i jedna z ostatnich tragedii Sofoklesa, wystawiona, gdy autor miał około 87 lat. Mniej znana, cieszyła się zawsze wielkim uznaniem retorów i poetów. Po raz pierszy usłyszymy "Filkoteta" w radiu. Adaptację tragedii w przekładzie Antoniego Libery przygotował Mariusz Malec. W roli tytułowej Jerzy Radziwiłowicz. Tragedię Sofoklesa "Filoktet" wystawiono po raz pierwszy 2426 lat temu. Autor miał wtedy 87 lat. To jedno z ostatnich dzeł Mistrza. Nigdy nie wystawione w Polsce w całości. Fabułę zaczerpnął autor z Iliady. Jest to historia właściciela łuku Heraklesa, legendarnego Filokteta, którego Grecy płynący na Troję chorego porzucili na bezludnej wyspie, a potem, kiedy stał się niezbędny, podstępem stamtąd zabrali. Temat ten podejmowali wcześniej Ajschylos i Eurypides, ale ich dzieła się nie zachowały. Wersja Sofoklesa uchodziła za najdoskonalszą i wygrała w agonie tragicznym Mariusz Malec przygotował adaptację radiową dramatu na podstawie przekładu Antoniego Libery. W tytułowej roli wystąpił Jerzy Radziwiłowicz, postać Neoptolema stworzył Paweł Paprocki. Towarzyszą im: Jerzy Schejbal (Odys), Kacper Kuszewski (Kupiec), Marek Barbasiewicz (Herakles). Chór tworzą: Monika Dryl, Anna Lobedan, Monika Węgiel i Aleksandra Prykowska-Malec. Chór przygotował i poprowadził Kacper Kuszewski. Na zdjęciu od lewej: Aleksandra Prykowska-Malec, Kacper Kuszewski, Anna Lobedan, Monika Dryl, Monika Węgiel, Mariusz Malec i Andrzej Brzoska, fot. K. Sielicki Antoni Libera, autor najnowszego tłumaczenia, tak pisał we wstępie do tragedii "Chciałem uczynić "Filokteta" dziełem na powrót żywym, w mistrzowski sposób poruszającym problemy, które jak najbardziej obchodzą, a nawet pasjonują współczesnych ludzi - szczególnie w Polsce, gdzie kwestie niewyrównanej krzywdy, zdrady, braku sprawiedliwości i niemożności wybaczenia sa aktualne jak nigdzie indziej". Sofokles: Filoktet Przekład: Antoni Libera Reżyseria: Mariusz Malec Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska Muzyka i przygotowanie chóru: Kacper Kuszewski Obsada: Jerzy Radziwiłowicz – Filoktet Jerzy Schejbal – Odyseusz Paweł Paprocki –Neoptolem, syn Achillesa Kacper Kuszewski – Kupiec Marek Barbasiewicz – Herakles Chór: Monika Węgiel, Monika Dryl, Anna Lobedan, Aleksandra Prykowska-Malec Kacper Dąbrowski (gra na flecie) ***
"Wycinka", czyli wiedeńska satyra na ludzi sztuki. Premiera słuchowiska Igora Gorzkowskiego W Dwójkowym cyklu "Słuchowisko na lato" zapraszamy na premierę adaptacji powieści austriackiego pisarza Thomasa Bernharda pt. "Wycinka" w przekładzie Moniki Muskały. Adaptacja radiowa i reżyseria Igora Gorzkowskiego, w rola głównych usłyszymy: Andrzeja Mastalerza i Adama Ferencego. Słuchowisko "Wycinka" to radiowa adaptacja głośnej powieści austriackiego pisarza Thomasa Bernharda. Jest to, charakterystyczny dla pisarstwa Bernharda, monolog narratora (Andrzej Mastalerz), alter ego pisarza, opisujący pewną kolację "artystyczną" odbywającą się w wiedeńskim domu małżeństwa Auersbergerów. Gospodarze wieczoru, wraz ze swoimi gośćmi, oczekują na honorowego gościa, jakim jest aktor wiedeńskiego Burgtheater (Adam Ferency), instytucji, która w Austrii jednoznacznie kojarzona jest konserwatywnym podejściem do sztuki. Literacki oryginał wywołał w Wiedniu w latach osiemdziesiątych ogromny skandal towarzyski, bowiem w uczestnikach opisanej kolacji wiele postaci z artystycznego światka Wiednia rozpoznało siebie. Jeden ze sportretowanych bohaterów powieści wytoczył Bernhardowi proces o zniesławienie, co zresztą przysporzyło publikacji znakomitej promocji. W adaptacji Igora Gorzkowskiego walor rozpoznawalności wśród bohaterów prawdziwych postaci traci na znaczeniu. Nie istotne jest też miejsce i czas rozgrywania się akcji. Słuchowisko stało się więc "czystą", bo pozbawioną konkretnego kontekstu, satyrą na ludzi sztuki, na ich kabotyństwo i snobizm. Autor adaptacji zachował w scenariuszu Bernhardowską frazę, tak specyficzną dla autora oryginału, a Andrzej Mastalerz, aktor kreujący Autora znakomicie potrafi jej rytmiczność i muzyczność przedstawić. Thomas Bernhard: Wycinka Przekład: Monika Muskała Adaptacja i reżyseria: Igor Gorzkowski Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska Opracowanie muzyczne: Piotr Tabakiernik Obsada: Andrzej Mastalerz – Narrator Adam Ferency – Aktor *** Słuchowisko powstało we współpracy z Filmoteką Narodową - Instytutem Audiowizualnym.
"Emigranci" Mrożka - słuchowisko w Dwójce W sobotnim Słuchowisku na lato przypominamy radiową adaptację "Emigrantów" Sławomira Mrożka, wybitnegego dramaturga i pisarza, zmarłego 15 sierpnia 2013 roku. Reżyseria Janusza Kukuły. Dwaj cudzoziemcy z bliżej nieokreślonego kraju zamieszkują wspólnie suterenę w nieznanym mieście Europy Zachodniej. Wyobcowany intelektualista, AA, wybrał emigrację z powodów politycznych, jego towarzysz zaś, "chłoporobotnik" XX, wyjechał wyłącznie dla zarobku. Skazani są na własne towarzystwo, a ich symbioza polega na wzajemnym uzależnieniu... Sławomir Mrożek: „Emigranci” Reżyseria: Janusz Kukuła Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska Opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski Obsada: Andrzej Zieliński - AA Sławomir Orzechowski - XX
Ronald Harwood - "Garderobiany" reż. Macieja Wojtyszki, przekład Michała Ronikier, adapt. Iwona Malinowskiej, opracowanie muzyczne Mariana Szałkowskiego obsada: Władysław Kowalski, Jerzy Szejbal, Teresa Budzisz-Krzyżanowska, Joanna Jeżewska, Lidia Sadowa, Andrzej Blumenfeld, Adam Woronowicz, Grzegorz Kwiecień
Anna Świrszczyńska: "Muszę opowiedzieć" Na kilka dni przed kolejną rocznicą wybuchu Powstania Warszawskiego przypominamy Państwu słuchowisko z 2008 roku pt. "Muszę opowiedzieć" złożone z wierszy Anny Świerszczewskiej. Adaptacja radiowa Małgorzaty Szymankiewicz, reżyseria Andrzeja Piszczatowskiego. Słuchowisko stanowi zapis 63 powstańczych dni w Warszawie 1944 roku. Jest to jednak spojrzenie niestereotypowe. Anna Świrszczyńska o swoich powstańczych przeżyciach zdecydowała się opowiedzieć dopiero 30 lat po kapitulacji "ostatniego polskiego powstania". Przeżycie wojenne było zbyt bolesne, by mówić o nim w wierszach. Przez 30 lat milczenia poetka poszukiwała artystycznej formy dla oddania tragedii ludności cywilnej Warszawy. Stąd słuchowisko skupia się nie na działaniach wojennych, ale przede wszystkim na losach ludności cywilnej i wielkich tragediach rozgrywających się podczas wojennego żywiołu. Twórcy słuchowiska zestawili bolesne, czasem realistyczne opisy Świrszczyńskiej i romantyczną opowieścią muzyczną zespołu Lao Che. Autor: Anna Świrszczyńska Scenariusz: Małgorzata Szymankiewicz Reżyseria: Andrzej Piszczatowski Realizacja: Tomasz Perkowski Opracowanie muzyczne: Małgorzata Małaszko Obsada: Ewa Wawrzoń, Dorota Landowska, Agnieszka Grochowska, Stanisław Brudny, Grzegorz Małecki.
Słuchowisko na lato: "Jutro" Josepha Conrada Z okazji trwającego roku Josepha Conrada radiowa Dwójka przypomina zrealizowane w 2007 roku przez Julię Wernio sluchowisko na podstawie dramatu Josepha Conrada pt. "Jutro". W rolach głównych: Krzysztof Banaszyk, Stanisław Brudny i Aleksander Bednarz. Słuchowisko według dramatu "Jutro", oparte na kanwie przypowieści biblijnej o powrocie syna marnotrawnego odpowiednio przetworzonej przez pisarza. Za rolę Jozuego Carvila Stanisław Brudny został nagrodzony w 2008 roku na Festiwalu "Dwa Teatry". Rok 2017 w Polsce jest obchodzony jako Rok Josepha Conrada-Korzeniowskiego i jest formą uczczenia 160-lecia urodzin polskiego pisarza piszącego w języku angielskim, autora "Jądra ciemności", "Lord Jima", "Smugi cienia" czy "Tajnego agenta". Joseph Conrad: Jutro Tłumacz: Zbigniew Herbert Adaptacja i reżyseria: Julia Wernio Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska Opracowanie muzyczne: Małgorzata Małaszko Obsada: Krzysztof Banaszyk – Harry Hagberd Monika Krzywkowska – Bessie Carvil Aleksander Bednarz – Kapitan Hegberd Stanisław Brudny – Jozue Carvil
Dwugodzinne słuchowisko „Lilla Weneda" jest znakomitą realizacją radiową dramatu Juliusza Słowackiego. Akcja utworu rozgrywa się w rejonie jeziora Gopło, w czasie przedhistorycznym. Ukazuje najazd Lechitów na Wenedów. Król Wenedów - Derwid, wraz ze swoją harfą trafia do niewoli króla Lecha i jego żony Gwinony. Derwid zostaje oślepiony, a Gwinona chce by poniósł śmierć. Uwolnić Derwida usiłuje jego córka Lilla Weneda. Druga córka - Roza Weneda przepowiada beznadziejną klęskę i tragedię Wenedów, a jedynie królewska harfa mogłaby ich zbawić. „Lilla Weneda” to dramat epoki romantycznej. Mamy tu świat magii spleciony z życiem realnym. I tak do końca nie wiemy, gdzie jest granica między światem realnym a tym „baśniowym”. Słuchowisko inspiruje wyobraźnię, poszerzając pola interpretacyjne znanego utworu Słowackiego. Autor: Juliusz Słowacki Adaptacja: Iwona Rusek, Dariusz Błaszczyk Reżyseria: Dariusz Błaszczyk Realizacja akustyczna: Paweł Szaliński Muzyka: Lautari & Sutari Obsada: Eliza Rycembel (Lilla Weneda), Katarzyna Dąbrowska (Roza Weneda), Mariusz Benoit (Derwid), Danuta Stenka (Gwinona), Sławomir Orzechowski (Lech), Wiesław Komasa (Święty Gwalbert), Stefan Pawłowski (Lelum), Józef Pawłowski (Polelum), Jan Pęczek (Ślaz), Paweł Szczesny (Sygoń), Andrzej Blumenfeld (Harfiarz), Przemysław Wyszyński (Lechon), Maksymilian Bogumił, Bartosz Wesołowski, Olaf Marchwicki, Karol Kwiatkowski.
Słuchowisko według dramatu Samuela Becketta w adaptacji radiowej i reżyserii Janusza Kukuły. Nagranie z 2000 r. Reżyseria: Janusz Kukuła Realizacja: Andrzej Brzoska Obsada: Krzysztof Gosztyła Monodram w mistrzowskim wykonaniu Krzysztofa Gosztyły. Bohater – stary Krapp dialoguje ze sobą samym z przeszłości, włączył bowiem magnetofon szpulowy i odsłuchuje swoje nagrania sprzed lat: zwierzenia i spostrzeżenia . Ustosunkowuje się do własnych wyobrażeń o świecie utrwalonych na taśmie magnetofonowej – kolejne zapisy w kolejne urodziny. Pamiętnik rejestruje chwile wzniosłe i ulotne, które z perspektywy odsłuchującego czasem śmieszą, drażnią a nawet irytują... Jest to realizacja z 1999 roku nagrodzona na I Festiwalu "Dwa Teatry - Sopot 2000". Radiowa Dwójka przypomni monodram z okazji 95. urodzin zmarłego w 1989 roku autora sztuki, które przypadają 13 kwietnia.
więcej plików z tego folderu...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin
W ramach Chomikuj.pl stosujemy pliki cookies by umożliwić Ci wygodne korzystanie z serwisu. Jeśli nie zmienisz ustawień dotyczących cookies w Twojej przeglądarce, będą one umieszczane na Twoim komputerze. W każdej chwili możesz zmienić swoje ustawienia. Dowiedz się więcej w naszej Polityce Prywatności