{$}Felix Sturm vs Ronald Hearns (19.II.2011).avi

Na początku roku 2004 teamy De La Hoi i Hopkinsa doszły do porozumienia i wreszcie ustalono termin oraz warunki tej najbardziej wyczekiwanej wtenczas konfrontacji dwóch bokserskich sław. W puli tego super pojedynku znalazły się trzy najbardziej prestiżowe mistrzowskie pasy wnoszone przez Kata oraz (a raczej przede wszystkim) dziesiątki milionów dolarów, które każdorazowo generują pojedynki Złotego Chłopca. Wszystko zostało dopięte, kontrakty podpisane,data wyznaczona, czas antenowy i hala zarezerwowana... A ponieważ do wrześniowego terminu czasu było jeszcze aż nadto w sztabie Amerykanina ustalono, że Oscar mógłby jeszcze w między czasie stoczyć jakąś lżejszą walkę, tak na rozruch. Oczywiście przeciwnikiem w tym przetarciu miałby być ktoś mało wymagający i nie będący w stanie zagrozić czymkolwiek mistrzowi. I wtedy nie wiadomo kto podsunął Oscarowi kandydaturę zupełnie nie znanego w Ameryce Niemca Felixa Sturma, będącego od kilku miesięcy w posiadaniu jedynego po za USA prestiżowego pasa mistrzowskiego, federacji WBO. Tak jak wszyscy Amerykanie, tak i nikt w obozie Oscara, z nim samym włącznie, nie traktował poważnie jakiegoś boksera z Europy, Także jeszcze przed walką z Niemcem De La Hoya poczuł się już właścicielem owego pasa , bo to z kolei nadało by nadchodzącemu mega pojedynkowi z Katem jeszcze większą, szalenie prestiżową rangę walki super unifikacyjnej! I tak oto dochodzi do owej walki na przetarcie ale nagle okazuje się, że ten skazany z góry na pożarcie Niemiec niemal od samego początku pojedynku znacznie góruje nad sławnym konkurentem. Niespodziewanie wielka sensacja wisi w powietrzu. Oszołomieni komentatorzy zaczynają już snuć spekulacje co z mega pojedynkiem w przypadku porażki Golden Boya? On sam doskonale rozumiejąc jak kosztowne mogą być reperkusje przegranej dwoi się i troi próbując zmienić obraz walki ale jego wysiłki są bezowocne. Nie jest w stanie dorównać szybkiemu jak błyskawica Sturmowi. I tak pojedynek dobiega końca. Każdy kto obserwował tą walkę, nawet nie znając się na boksie, byłby w stanie wskazać wygranego w tym boju. Znamienny jest obrazek powyżej pokazujący twarze bokserów w oczekiwaniu na werdykt. Przegrana wręcz wyziera z oczu Oscara przerażonego skutkami jakie może spowodować. Natomiast wyluzowany Felix zdaje się mówić: "Wygrałem, i dobrze o tym wiecie, ale czy będziecie mieli odwagę to ogłosić...? Nie odważyli się!