Egoizm jak głaz i kamienie.jpg

EGOISTA

Drzwi zaryglowane
egoizm przymknął oczy
udaje że nie dostrzega
nędznika co drogą kroczy
nie ma zamiaru by litość
usłyszeć zechciała pukanie
egoizm jest ślepy i głuchy
na nędzne człowieka wołanie
i nie pomyślał roztropnie
to Jezus do niego przybywa
a on tak bez żadnych skrupułów
bez słowa się go pozbywa
odchodzi ze smutnym spojrzeniem
Chrystusa oblicze w nędzniku
ze szklaną łzą na policzku
znika w milczeniu po cichu
egoizm się cieszy zuchwale
wyrzutów sumienia nie czuje
i zjada swe życie łapczywie
tak bardzo mu ono smakuje.

Autorka:karen55

Egoizm jak głaz jak kamienie

Iść drogą i potykać się o kamienie które jak w betonowane twardo na stoją na ziemi ,
to wielkie nieszczęście, nie można powiedzieć bóg z nimi.
Stoją i zawadzają, szydzą z potknięć o nie, okazują zadowolenie, nie ruszysz ich z ziemi.
Gdy spojrzysz na nie bliska wszystkie podobne do siebie, o tych samych nieprzyjemnych licach.
Są szorstkie na swej powierzchni, kształtem nieforemne , mimo, ze kamieniami, wydają dźwięki nieprzyjemne.
Zawsze naburmuszone stoją i czekają, jakby tu komuś zaczepić o nogi, jakby okazać swą wyższość, stać zawsze u drogi.
Żadnego pożytku, z nich nie ma, po prostu są, i wołają o pomstę do nieba.
Spoglądam to na jeden , drugi, dziesiątki szorstkich nieprzyjemnych kamieni, to jakbym widział ludzkie twarze, w grymasach, w których nie ma radości, złość i pycha się mieni.
Taki jeden z drugim nawet miłym spojrzeniem się nie podzieli, od dobra i pomocy innym wszystko go dzieli
Sam sobie jest panem i kłodą życia dla innych, nie martwi się tym, bo nie wie ,że jest czemukolwiek winny.
Zachowuje się jak pies ogrodnika, sam nigdy nikomu nic nie da.
Garnie ku sobie i chełpi się tym co zdobył najczęściej nieprawidłowa drogą.
Ktoś przed wiekami wymyślił dla nich nazwę, i nazwał ich egoistami.
Ego wiadomo - końcówka - są zawsze w swym życiu sami.
Iwonko, czarowna poetko - twój wiersz, to ugorowe poletko. Nasadziłaś na nim same kąkole, jest pokrzywa, i suche badyle
Pokazałaś nas w prawdziwym lustrze, nie chciałbym siebie w nim widzieć, chociaż nie wiadomo, bo takie jest życie
Pozdrawiam - twoje wiersze, wszystkie bez wyjątku, wszystkie które czytałem są pisane sercem i to nie małym.
Chciałbym do moich słów dołączyć uśmiech i bukiet kwiatów, wiem że lubisz frezje, ja także.
Niosę je Tobie w za pięknu wiersza w serdecznym darze.

Bolesław